Marit Bakker wist vanaf het begin van CB al dat ze een minor wilde volgen in het buitenland. Toen ze in gesprek ging met haar buurvrouw, die op Curaçao was geweest, was het voor haar duidelijk waar ze haar minor ging volgen. De minor was in combinatie met een stage, die ze mocht lopen bij CliniClowns: ‘’Mijn stagebegeleider nam me overal mee naartoe om zoveel mogelijk van de cultuur mee te krijgen.’’
Inmiddels is Marit alweer terug, maar heeft het afgelopen half jaar als fantastisch ervaren. ‘’Bij de minor lag de focus echt op het leren van de cultuur op Curaçao’’, benadrukt de CB’er. ‘’Ik had vier dagen in de week stage en één dag college. De stage was deel van de minor, waardoor ik veel meekreeg van bijvoorbeeld de werkcultuur van het eiland.’’
Minor en stage in één
Op de universiteit in Curaçao volgde Marit drie verschillende modules voor haar minor. ‘’Mijn favoriet was Spaans’’, glundert ze. ‘’Daarnaast volgde ik nog ‘Interculteral Awarness’ en ‘International Business.’ Met Interculteral Awerness mochten we ook leuke opdrachten doen. Zo moesten we mensen op straat gaan interviewen en zijn we naar een museum geweest. Hierdoor kon ik veel proeven van de cultuur van Curaçao.’’
Naast de lessen, liep Marit ook stage. ‘’Ik ben eerst op verschillende sollicitatiegesprekken geweest, waardoor ik erachter kwam dat ik graag een stage wilde waar ik veel op pad ging’’, vertelt de avontuurlijke student. ‘’Toen kwam CliniClowns op m’n pad en dat was wel direct een klik. Ik hield vooral de social media bij, maar ik mocht ook een website ontwerpen voor een ander goed doel: United Through Music.’’
De stagebegeleider van Marit wilde ervoor zorgen dat ze zoveel mogelijk van het eiland te zien kreeg. Hierbij nam ze haar mee naar verschillende plekken op Curaçao. ‘’Het had niet altijd te maken met stage’’, grinnikt Marit. ‘’Ik mocht bijvoorbeeld mee naar een muziekles van een zangeres die in het Papiaments zong. Eigenlijk kon er niks van verstaan, maar toch vond ik het superleuk om mee te maken.’’
Accommodatie en het eiland
Op Curaçao had de toekomstige media-professional een kamer in een huis dat ze deelde met 28 anderen. ‘’Ik woonde in een soort container die was omgebouwd naar een kamer’’, legt Marit uit. ‘’Ik had airco in mijn kamer, dus helemaal niks te klagen! We deelden met z’n allen één keuken en acht badkamers. Ik had het grote geluk dat ik eigenlijk wel met iedereen goed overweg kon.’’ Iedereen was er met een andere reden, maar één ding had iedereen gemeen: niemand was vies van lekker aan het strand zitten.
Op het eiland huurde de CB’er ook een auto. Daardoor kon ze gaan en staan waar ze wilde en zag ze van alles. ‘’Je kon wel zien dat het niet een heel rijk eiland was’’, viel Marit op. ‘’Dat zorgt er wel voor dat iedereen heel dankbaar is met de kleine dingen, zoals samen eten of elkaar liefhebben. Ook leeft iedereen in een heel rustig tempo. Dit had ik daar wel overgenomen. Vaak zat ik dan met mijn huisgenoten aan een picknick tafel gewoon te genieten van het weer en de mensen.’’ Marit nam de cultuur mee terug naar Nederland, door bijvoorbeeld ook in een rustig tempo te leven. Hierdoor kreeg zij juist een cultuurshock toen zij weer terugkwam in Nederland. ‘’Alles is hier veel strakker en strikter, dus ik heb dat rustige tempo al snel moeten loslaten.’’ Gelukkig gaat de dankbaarheid die Marit heeft nergens naartoe.
